မိုးေသာက္ၾကယ္ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာအာေဘာ္အျဖစ္
ဆရာတင္မိုးေရးသားခဲ့ေသာ `လူငယ့္ေၾကးမံုမ်ား`
(၂၀၀၄ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလထုတ္ အတဲြ ၁၊ အမွတ္ ၁ မွ)
လူငယ့္ေၾကးမံု-၂
ျဖဴစင္တဲ့လူတြင္က်ယ္ေတြကို ‘လူငယ္’လို႔သတ္မွတ္ရမယ္။
ႏိုင္ငံရဲ႔‘မိုးေသာက္ၾကယ္’ေတြေပါ့။
လူငယ္ဆိုတာ ငါစဲြမႀကီးရဘူး။ ငါစဲြမသို၊ ကိုယ္စဲြမထား၊ ေမတၱာပြားမွ လူငယ္တရားရွိရာေရာက္မယ္။
လူငယ္အင္အားျဖဳန္းတီးရင္ ႏိုင္ငံႀကီးၿပိဳပ်က္မွာေသခ်ာတယ္။ လူငယ္ေတြဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေနသမွ် ႏိုင္ငံၿပိဳကဲြမွာမုခ်။
လူငယ္ေတြဟာ ကိုယ့္အခန္းက႑ကို ေဖာ့တြက္လို႔မရဘူး။
ႏိုင္ငံရဲ႕ တန္းဖိုးရွိတဲ့အသီးအပြင့္ေတြဆိုတာ အၿမဲသတိရရမယ္။
ကိုယ့္တန္ဖိုးဟာ ႏိုင္ငံအတြက္ အင္မတန္ႀကီးမားၿပီး တန္ဖိုးရွိတဲ့ခြန္အားဆိုတာမေမ့ရဘူး။
လူငယ့္ဂုဏ္ကို အၿမဲတေစပြားမ်ားေနအပ္တယ္။
ငယ္႐ြယ္ႏုပ်ဳိျခင္းဆိုတာ ထာ၀ရမပိုင္ဆိုင္ဘူး။ တခဏသာပိုင္ဆိုင္ျခင္းျဖစ္တယ္။
ခုလို ေသြးသစ္သားသစ္ေလာင္းတုန္း၊ အ႐ြယ္ေကာင္းတုန္း၊ အက်ဳိးရွိေအာင္ေနရမယ္။ က်င့္သံုးရမယ္။ ပ်က္စီးေလလြင့္ေနမယ္ဆိုရင္ ဘ၀တခုလံုး အမိႈက္ပံုလို တန္ဖိုးမဲ့သြားလိမ့္ မယ္။
‘တက္လူသာလ်င္
ျမန္မာျပည္မ၊ အားသစ္ရ၍
ေဇယ်ာေအာင္လံထူမည္တည္း’တဲ့…။
မ်ဳိးခ်စ္စာဆိုႀကီး ဆရာေဇာ္ဂ်ီကလံႈေဆာ္ခဲ့ဖူးတယ္။
ဟုတ္တာေပါ့။
တိုင္းျပည္တခုရဲ႔အနာဂတ္ကိုသိခ်င္ရင္ ဒီေန႔လူငယ္ေတြအေျခအေနကို အကဲခတ္ၾကည့္ရင္ သိႏိုင္တာေပါ့။
လူငယ္ေတြဦးတည္ခ်က္လဲြေနရင္၊ အေပ်ာ္ၾကဴးၿပီး ယစ္မူးေနရင္၊ အခ်င္းခ်င္းအေစးမကပ္၊ စိတ္ဓါတ္ေတြအေၾကာင္အက်ားနဲ႔ တကဲြတျပားျဖစ္ေနရင္ ဒီတိုင္းျပည္နာၿပီသာမွတ္ေပေတာ့…။
ေအာင္ဆန္းလိုလူငယ္ကေလးတေယာက္ ထြန္းထြန္းေတာက္ေတာက္ေပၚေပါက္လာလို႔ တို႔တိုင္းျပည္ဟာ ကိုလိုနီထမ္းပိုးေအာက္က လြတ္ေျမာက္ခဲ့ရတယ္။
ေအာင္ဆန္းဟာ ျမန္မာ့လြတ္ေျမာက္ေရးလမ္းကို ဘယ္ပံုရွာခဲ့တယ္ဆိုတာ ဂ်ပန္ေရာက္ျမန္မာလူငယ္ေတြ အသိဆံုး…။ အထူးေျပာဖြယ္မလို…။
“အေရးႀကီးၿပီ ညီေနာင္အေပါင္းတို႔ ေသြးစည္းကာ ညီေစညီၾကစို႔…”
တင္မိုး
၂-၁၂-၂၀၀၂
ေခတၱ ဘန္ေကာက္
No comments:
Post a Comment